من ... !  

ارسال شده توسط SiR

بِرکه



دریاها هست

من برکه ای ساکنم

بادی می تواند به دور دستان برد

نوری می تواندم نوشید

غبای می تواندم آلود

از برکه بودنم چه غروری احساس می تواندم کرد


دریاها خواهد بود

دریاها خواهد ماند

من برکه ای ساکنم

به سیل و ابر و باران

پناه نتوانم برد

نیاز نتوانم کرد

امید نتوانم داشت

☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼

آفتاب و زمان و زمین

دشمنان آشتی ناپذیر برکه اند
☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼
فریدون ایل بیگی

This entry was posted on یکشنبه, اردیبهشت ۲۲, ۱۳۸۷ and is filed under , . You can leave a response and follow any responses to this entry through the اشتراک در: نظرات پیام (Atom) .

0 فریاد تو